Gdy Gutenberg wynalazł swoją maszynę drukarską, znano tylko jedną technikę druku. Polegała ona na układaniu w specjalnej ramie czcionek drewnianych z tekstem, które następnie malowano farbą i odciskano na papierze lub innym materiale za pomocą prasy. Prasa drukarska Gutenberga nie jest już w powszechnym użytku; zastąpiły ją inne, o wiele bardziej wyrafinowane techniki drukarskie, do których zaliczają się między innymi druk offsetowy, druk cyfrowy, a także nieco mniej znany sitodruk.
Różne techniki, różne rezultaty.
Techniki drukarskie są dostosowane do materiałów i przeznaczenia zadrukowanego przedmiotu. Druk cyfrowy i offsetowy są przeznaczone przede wszystkim do nanoszenia tekstu na papier. Sitodruk także nadaje się do wykorzystania na papierze, ale daje też możliwość nanoszenia wzorów na materiały tekstylne. Druk sitowy polega na przeciskaniu farby przez specjalną matrycę z drobnej siatki z włókien tkanych, metalowych lub syntetycznych, na które naniesiono szablon z drukowanym wzorem albo tekstem.